ای دوست ...
زمانی که در را می بندی و قفل می کنی به یاد کسانی باش
که در تاریکی و سرما زیر چتر هزار رنگ آدمها حلقه زده اند و
قانع اند به یک شمع نیم سوخته روزانه کور ... نی بدبختی
می نوازند و در رویاهای آسمان سر بر بالش انتظار می گذارند
که شاید خواب شاهزاده امید را ببینند ..............